กิ้งก่าเช่นเดียวกับสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่นๆ อนุญาตให้ใช้ประสาทสัมผัสในการมองเห็น การสัมผัส การดมกลิ่น และการได้ยินของพวกมัน ตัวอย่างเช่น จิ้งเหลนที่อาศัยส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยดินร่วนขึ้นอยู่กับกลิ่นและการสัมผัส ในขณะที่ตุ๊กแกอาศัยการมองเห็นที่เฉียบแหลมอย่างมากในการค้นหาและประเมินระยะห่างของเหยื่อก่อนที่จะโจมตี ความสมดุลของสิ่งเหล่านี้แตกต่างกันไปตามถิ่นที่อยู่ของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิด  ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับจิ้งจก   การได้ยิน การมองเห็นเฉียบพลัน และประสาทสัมผัสการดมกลิ่นมีอยู่ในกิ้งก่ามอนิเตอร์ กิ้งก่าหลายชนิดใช้อวัยวะรับสัมผัสอย่างผิดปกติ กิ้งก่าจะเล็งตาไปยังทิศทางต่างๆ โดยมักจะให้แสงที่ไม่ซ้อนทับกัน เช่น ไปข้างหน้าและข้างหลังพร้อมกัน กิ้งก่าไม่มีหูภายนอก แต่มีช่องวงกลมที่สามารถมองเห็นได้ในเยื่อแก้วหู (แก้วหู)