มีการเสนอกลไกหลายอย่างสำหรับ การก่อตัวของโครงสร้างพันธุกรรมเชิงพื้นที่ กลไกเหล่านี้อาจทำหน้าที่เป็นตัวขับเคลื่อนหลักหรือทำงานร่วมกัน การไหลเวียนของยีนระหว่างประชากรอาจถูกจำกัดเนื่องจากระยะห่างทางกายภาพระหว่างกลุ่ม สร้างรูปแบบทางพันธุกรรมเชิงพื้นที่ที่เรียกว่าการแยกตามระยะทาง (IBD) [3 ] แทนหรือนอกเหนือจาก IBD ตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อม  ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับงูอนาคอนดา   เช่น อุณหภูมิ หยาดน้ำฟ้า ฯลฯ อาจมีความสำคัญในการจำกัดการแพร่กระจาย ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่าการแยกตัวตามระยะทางสิ่งแวดล้อม (IBED) [ 4 ] นอกจากนี้ ลักษณะทางภูมิประเทศ เช่น การมีอยู่และทิศทางของแม่น้ำ (ทั้งในปัจจุบันและในอดีต) สามารถช่วยให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างประชากร[5] – [8]. ด้วยการประเมินรูปแบบเชิงพื้นที่ของโครงสร้างทางพันธุกรรมและขนาดและทิศทางของการไหลของยีนระหว่างประชากรอนาคอนดาสีเหลืองในพื้นที่ที่แตกต่างกันนี้ร่วมกัน เราจึงสามารถเข้าใจปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการแพร่กระจายในงูกึ่งน้ำขนาดใหญ่เหล่านี้และที่อาจเป็นไปได้ได้ดีขึ้น