และวิธีการเสริมที่เปลี่ยนจากการวิเคราะห์โดยสังเขปของบันทึกข้อความที่ยังหลงเหลืออยู่ ไปจนถึงการวิเคราะห์ตัวศาลเจ้าเอง จากนั้นเป็นการวิเคราะห์ที่ซับซ้อนและหลายจุดของเนื้อหา ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงกระดูกมนุษย์และสัตว์ เช่นเดียวกับผ้า โลหะ ลูกปัด ด้าย  พระธาตุ และริบบิ้นที่ใช้ประดิษฐ์และตกแต่งศาลเจ้าและสิ่งของภายในศาลเจ้า ที่น่าสนใจยิ่งกว่าคือวัตถุที่ดูเหมือนอยู่นอกสถานที่ซึ่งปรากฏตามศาลเจ้าต่างๆ เช่น กระดูกเด็กที่ปรากฏท่ามกลางอัฐิผู้ใหญ่ ทั้งชายและหญิง โดยไม่คำนึงถึงเพศของนักบุญ ในหลายกรณี การสืบอายุด้วยคาร์บอนกัมมันตภาพรังสีเป็นการยืนยันต้นกำเนิดโบราณช่วงปลายของกระดูกของผู้พลีชีพ แต่จากนั้นก็เพิ่มความซับซ้อนด้วยชิ้นส่วนกระดูกเพิ่มเติมจากยุคต่อมา อัฐิเหล่านั้นเป็นของใครและทำไมจึงเพิ่มเข้าไปในศาลเจ้า?