ฝนกรด หรือที่เรียกว่าการตกตะกอนของกรดหรือการสะสมของกรด การตกตะกอนมีค่า pH ประมาณ 5.2 หรือต่ำกว่า ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และไนโตรเจนออกไซด์ (NOx; การรวมกันของ NO และ NO2) จากกิจกรรมของมนุษย์ การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล ในภูมิประเทศที่ไวต่อกรด การสะสมของกรดสามารถลดค่า pH ของน้ำผิวดินและลดความหลากหลายทางชีวภาพ มันทำให้ต้นไม้อ่อนแอและเพิ่มความไวต่อความเสียหายจากปัจจัยกดดันอื่นๆ เช่น ภัยแล้ง อากาศหนาวจัด น้ำกรด และแมลงศัตรูพืช ในพื้นที่ที่ไวต่อกรด ฝนกรดยังทำให้ดินขาดสารอาหารและบัฟเฟอร์ที่สำคัญของพืช เช่น แคลเซียมและแมกนีเซียม และสามารถปล่อยอะลูมิเนียมที่จับกับอนุภาคดินและหินในรูปที่ละลายเป็นพิษได้ ฝนกรดก่อให้เกิดการกัดกร่อนของพื้นผิวที่สัมผัสกับมลพิษทางอากาศและมีส่วนทำให้อาคารและอนุสาวรีย์หินปูนและหินอ่อนเสื่อมสภาพ