สิ่งนี้ทำให้ไหล่ด้านตะวันออกของอเมริกาใต้เข้าสู่ทรงกลมโปรตุเกสโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากการโคจรรอบโลกครั้งแรก มหาอำนาจไอบีเรียทั้งสองตกลงบนเส้นแบ่งในมหาสมุทรแปซิฟิกระหว่างทรงกลมของพวกเขา (สนธิสัญญาซาราโกซา 22 เมษายน 2072) เงินช่วยเหลือของสมเด็จพระสันตะปาปา Inter Caetera ถูกใช้โดยทั้งโปรตุเกสและสเปนเพื่อเรียกร้องสิทธิพิเศษในการเดินเรือ การค้า และการล่าอาณานิคมนอกยุโรป อย่างไรก็ตาม คำกล่าวอ้างเหล่านี้ถูกโต้แย้งโดยมหาอำนาจอื่นๆ  สนธิสัญญามาดริด  ในยุโรป โดยเฉพาะอังกฤษ ฝรั่งเศส และหลังจากการเริ่มก่อจลาจลต่อสเปนและสาธารณรัฐดัตช์ ในขณะที่มหาอำนาจฝ่ายโปรเตสแตนต์ทางตอนเหนือปฏิเสธอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปาในการให้เงินช่วยเหลือใดๆ ทั้งสิ้น อำนาจของคาทอลิกเช่นฝรั่งเศสได้พัฒนาข้อโต้แย้งที่ซับซ้อนมากขึ้น กล่าวโดยสังเขป ตำแหน่งของฝรั่งเศสคือยอมรับการอนุญาตของสมเด็จพระสันตปาปา แต่ให้ตีความว่าเป็นการให้บรรดาศักดิ์ ในทางปฏิบัติ นี่หมายความว่าชาวฝรั่งเศสยอมรับความชอบธรรมของการปกครองไอบีเรียเหนือดินแดนที่พวกเขาครอบครองอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ปฏิเสธการอ้างสิทธิ์ใด ๆ ในการผูกขาด