ดาวอังคารถูกปกคลุมไปด้วยทรายและฝุ่นที่กว้างใหญ่ และพื้นผิวของมันเต็มไปด้วยหินและก้อนหิน ฝุ่นถูกเก็บสะสมเป็นบางครั้งจากพายุฝุ่นขนาดใหญ่ที่แผ่กระจายไปทั่วดาวเคราะห์ ฝุ่นบนดาวอังคารนั้นละเอียดมาก และยังคงลอยอยู่ในชั้นบรรยากาศมากพอที่จะทำให้ท้องฟ้ามีสีแดง สีแดงเกิดจากแร่ธาตุเหล็กที่ขึ้นสนิม ซึ่งสันนิษฐานว่าเกิดขึ้นเมื่อ ดินบนดาวอังคาร ไม่กี่พันล้านปีก่อนเมื่อดาวอังคารอุ่นและเปียกชื้น แต่ตอนนี้ดาวอังคารเย็นและแห้งแล้ว การเกิดสนิมในปัจจุบันอาจเกิดจากซูเปอร์ออกไซด์ที่ก่อตัวบนแร่ธาตุที่สัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตในแสงแดด เชื่อกันว่าทรายเคลื่อนตัวได้ช้าในลมของดาวอังคารเท่านั้น เนื่องจากความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศในยุคปัจจุบันต่ำมาก ในอดีต น้ำของเหลวที่ไหลในลำห้วยและหุบเขาแม่น้ำอาจสร้างรูปร่างของเรโกลิธบนดาวอังคาร นักวิจัยของดาวอังคารกำลังศึกษาว่าการซับน้ำใต้ดินกำลังสร้างเรโกลิธของดาวอังคารในยุคปัจจุบันหรือไม่ และคาร์บอนไดออกไซด์ไฮเดรตมีอยู่บนดาวอังคารหรือไม่และมีบทบาท อย่างไร เชื่อกันว่าน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์จำนวนมากน้ำแข็งยังคงจับตัวเป็นน้ำแข็งภายในเรโกลิธในส่วนเส้นศูนย์สูตรของดาวอังคารและบนพื้นผิวของมันที่ละติจูดที่สูงขึ้น ตามเครื่องตรวจจับนิวตรอนพลังงานสูงของ ดาวเทียม Mars Odysseyปริมาณน้ำในเรโกลิธบนดาวอังคารสูงถึง 5% โดยน้ำหนัก