ทีมวิจัยนำโดย Garett Sansom, DrPH, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านการวิจัยภาควิชาสิ่งแวดล้อมและอาชีวอนามัยที่ Texas A&M University School of Public Health ได้วิเคราะห์ตัวอย่างดินจาก ย่านแมนเชสเตอร์รวบรวมทันทีหลังจากพายุเฮอริเคนฮาร์วีย์ ผลการวิจัยได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสุขภาพและมลพิษ. นักวิจัยนักศึกษาและคณาจารย์ พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่จาก Texas Environmental Justice Advocacy Services และผู้อยู่อาศัยในแมนเชสเตอร์ได้เก็บตัวอย่างดินที่สถานที่ 40 แห่งทั่วแมนเชสเตอร์หนึ่งสัปดาห์หลังจากฮาร์วีย์ จากนั้น ตัวอย่างจะถูกประมวลผลและวิเคราะห์เพื่อวัดความเข้มข้นของสารมลพิษที่เรียกว่าโพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน (PAHs) ซึ่งเชื่อมโยงกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ไม่ดี ซึ่งรวมถึงมะเร็งประเภทต่างๆ

PAHs มาจากการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์ของไฮโดรคาร์บอน เช่น ไม้และเชื้อเพลิงฟอสซิล พบได้ในความเข้มข้นสูงใกล้กับโรงกลั่นน้ำมันและโรงงานอุตสาหกรรมอื่นๆ ตลอดจนทางหลวงสายหลักและศูนย์กลางการคมนาคมอื่นๆ เช่น อู่ต่อเรือและทางรถไฟ PAHs ยังยึดติดกับอนุภาคในอากาศด้วย ซึ่งหมายความว่าเมื่อพวกมันตกลงมา พวกมันสามารถเคลื่อนที่ไปมาได้ด้วยน้ำท่วม ระดับพื้นฐานที่สูงของ PAHs ในแมนเชสเตอร์ทำให้เกิดความกังวลว่าน้ำท่วมเช่นที่เกิดจากพายุเฮอริเคนฮาร์วีย์อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อความเสี่ยง

แมนเชสเตอร์อยู่ใกล้กับฮูสตันชิปแชนเนล ซึ่งเป็นทางหลวงระหว่างรัฐหลัก ทางรถไฟขนาดใหญ่ และโรงกลั่นน้ำมันหลายแห่ง การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าย่านนี้มีระดับมลพิษ PAH สูงอย่างไม่สมส่วนและมีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้อง ด้วยเหตุนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเข้าใจว่าน้ำท่วมและภัยพิบัติอื่น ๆ ส่งผลกระทบต่อพื้นที่อย่างไร น้ำท่วมกลายเป็นเรื่องที่น่าวิตกมากขึ้นสำหรับผู้อยู่อาศัยในแมนเชสเตอร์ เช่นเดียวกับสถานที่อื่นๆ ในพื้นที่ฮูสตัน เนื่องจากความถี่ของเหตุการณ์ฝนตกหนักดูเหมือนจะเพิ่มขึ้น ระหว่างปี 1981 ถึง 2000 ความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ฝนตกมากกว่า 20 นิ้วเพิ่มขึ้นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ และความถี่นี้คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 18 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 2018 ถึง 2100

การวิเคราะห์พบความแตกต่างในความเข้มข้นของ PAH ในไซต์ตัวอย่างทั้งหมด 40 แห่ง โดยเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองแมนเชสเตอร์มีการปนเปื้อนในระดับหนึ่ง และอีกเก้าแห่งมีความเข้มข้นของ PAH สูงกว่ามาตรฐานขั้นต่ำสำหรับความเสี่ยงมะเร็งที่เพิ่มขึ้น พบความเข้มข้นสูงสุดในพื้นที่ใกล้กับทางหลวงและช่องแคบฮุสตันชิพ และความเข้มข้นต่ำสุดอยู่ในตำแหน่งที่ห่างไกลออกไป การกระจายของ PAHs ในแมนเชสเตอร์อาจถูกควบคุมบางส่วนโดยวิธีที่น้ำท่วมเคลื่อนผ่านพื้นที่ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับความแตกต่างของพื้นผิวในระดับถนนสำหรับการวิเคราะห์ ดังนั้นจึงไม่ชัดเจนว่าพื้นผิวที่ไม่ดูดซับน้ำ เช่น ถนนและทางเท้า มีส่วนทำให้เกิดรูปแบบการกระจายอย่างไร

ผลการศึกษานี้ต่อยอดจากงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่แสดงให้เห็นว่าผู้คนในพื้นที่ที่เกิดน้ำท่วมอาจมีความเสี่ยงที่จะสัมผัสกับ PAH มากขึ้น การศึกษานี้ยังชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการทำความเข้าใจวิธีการกระจาย PAHs ระหว่างเหตุการณ์น้ำท่วม ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความเข้มข้นของสารก่อมลพิษพื้นฐานและวิธีการวิเคราะห์ที่ได้รับการปรับปรุงจะช่วยให้นักวิจัย ผู้กำหนดนโยบาย และผู้นำชุมชนประเมินความเสี่ยงที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนความยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อมต้องเผชิญ และอาจหาวิธีจำกัดความเสี่ยงด้านสุขภาพที่ผู้อยู่อาศัยในละแวกใกล้เคียงอย่างแมนเชสเตอร์ต้องเผชิญในอนาคตบาคาร่า สมัครบาคาร่า