แม้ว่าการล่วงละเมิดทางเพศทางออนไลน์ในรูปแบบต่างๆ จะเกิดขึ้นกับเราตั้งแต่เริ่มต้นอินเทอร์เน็ต แต่ข่าวล่าสุดชี้ให้เห็นว่าการล่วงละเมิดทางเพศออนไลน์กำลังเข้าสู่อีกมิติหนึ่ง – อย่างที่สาม พูดตรงๆ ขณะนี้ Gropers กำลังหาวิธีที่จะกำหนดเป้าหมายผู้หญิงผ่านชุดหูฟังเสมือนจริงเต็มรูปแบบ

หมวกกันน็อคและมือ: อวตารเสมือน QuiVr/Steam

นักเขียน Jordan Belamire เพิ่งเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์การล่วงละเมิดทางเพศเสมือนจริงของ เธอ มือของชายที่ปลดประจำการในเกมยิงธนูเสมือนจริง “QuiVr” ได้จำลองการจับร่างกายเสมือนจริงของเบลาเมียร์อย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลูบที่หน้าอกของอวาตาร์ของเธอ และไล่ตามเธอไปในโลกของเกม ไม่สนใจเสียงร้องของ “หยุด!” ผ่านการแชทด้วยเสียงของเกม

การตอบสนองบางส่วน – ไม่น้อยจากผู้พัฒนาเกม – เป็นกำลังใจ แต่ ID ของอินเทอร์เน็ตปรากฏอยู่ในความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องราวเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น การใส่ร้ายป้ายสี การใส่ร้ายป้ายสี และการละเมิดต่อ Belamire หากเราวิเคราะห์เนื้อหาของความคิดเห็นเหล่านี้ เราจะได้รับข้อมูลเชิงลึกว่าทำไมการจู่โจมและการล่วงละเมิดทางออนไลน์ในวงกว้างจึงเกิดขึ้น และสิ่งที่ควรทำเพื่อหยุดพวกเขา

เราจะต้องต่อสู้กับส่วนที่เป็นพิษที่สุดในชุมชนของเรา และค้นหาวิธีใหม่ๆ ในการสร้างและบังคับใช้บรรทัดฐานทางสังคมในโลกเสมือนจริงทั้งหมดที่เรากำลังสร้าง ในฐานะนักวิชาการด้านการล่วงละเมิดทางออนไลน์ ฉันรู้ว่าโดยพื้นฐานแล้ว เราต้องจัดการกับความเชื่อที่ผิด ๆ ว่าอันตรายทางออนไลน์นั้นไม่มีจริงเพราะอินเทอร์เน็ตนั้นไม่ใช่ของจริง เมื่อมนุษย์มีส่วนร่วมและมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน มันเป็นเรื่องจริงมาก และใน VR ก็ยิ่งมีมากขึ้นไปอีก บาคาร่า

ลงหลุมคอมเมนต์ออนไลน์

ที่ด้านล่างของบทความเกี่ยวกับอารมณ์ที่เขียนโดยนักพัฒนาของ QuiVRขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเบลาเมียร์และการปฏิรูปที่มีแนวโน้มว่าจะเป็น ความคิดเห็นต่อไปนี้: “คุณไม่ได้ตกเป็นเหยื่อของสิ่งใดเลย ชุมชน VR เพิ่งตกเป็นเหยื่อของกลุ่มที่ชั่วร้าย”

ผู้แสดงความคิดเห็นอีกคนเสริมว่า: “นี่คือคำแนะนำสำหรับคุณ ปิดเกม F—ING คุณโง่ B–CH!”

คนที่สามเขียนว่า “ฉันต้องบอกว่า คุณไม่รู้หรอกว่าการล่วงละเมิดทางเพศคืออะไร ถ้านี่คือสิ่งที่คุณคิดว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ” คาสิโน

ในขณะเดียวกัน คนอื่นๆ อีกหลายคนตั้งข้อสังเกตว่าเบลาเมียร์เขียนนิยายโรแมนติกและแนะนำว่าเธอควร “อยู่เหนือ” การล่วงละเมิด หรืออ้างว่าเธอแค่ต้องการประชาสัมพันธ์ “เธอเขียนนวนิยายรักเลสเบี้ยนสำหรับผู้ใหญ่และรู้สึกถูกคุกคามโดยถุงมือดิจิทัล” นักวิจารณ์คนหนึ่งล้อเลียน เคยเป็นเช่นนี้: หากผู้หญิงแสดงความรู้สึกทางเพศใด ๆเธอต้องให้ความยินยอมอย่างครอบคลุมในการติดต่อทางเพศใด ๆ และทั้งหมด

อะไรคือเสมือนจริงและอะไรคือความเป็นจริง?

แต่ประเด็นสำคัญของความคิดเห็นที่โกรธจัดคือพวกเขากล่าวหา Belamire ว่าสร้างภูเขาจากจอมปลวกเพราะเป็นประสบการณ์ออนไลน์ สิ่งเหล่านี้คือ "มือลอย" ใน "โลกเสมือนจริง" ที่เธอสามารถปิดได้อย่างง่ายดาย หรือเพียงแค่ "ถอดหูฟังออก" เพื่อหลบหนี

ผู้เล่นที่โกรธเคืองเหล่านี้ไม่เคยถามว่าทำไมผู้ชายถึงไม่ต้องกังวลกับการเผชิญหน้ากับคนที่มีปัญหาเรื่องขอบเขตเมื่อเล่นเกมหรือทำไมคนเหล่านี้ควรกำหนดว่าใครเล่นและใครไม่เล่น ใช่ เบลาเมียร์เลือกที่จะเล่นเกมนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอลงทะเบียนเพื่อถูกล่วงละเมิดทางเพศ

แนวคิดเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความคิดหลักของทั้งผู้ทำร้ายและกลุ่มผู้ขอโทษในส่วนความคิดเห็นของโลก: สิ่งที่เกิดขึ้นทางออนไลน์ไม่ใช่เรื่องจริง ดังนั้นจึงไม่เป็นไร

ไม่ซีเรียส ยกเว้นเมื่อเป็น

ในโลกของผู้รังควานผู้ล่วงละเมิดนี้ คนที่บ่นเกี่ยวกับการล่วงละเมิดถือเป็นความผิดในตัวเอง และบางครั้งก็ถูกมองว่าเป็นปัญหาที่แท้จริง เป็นแนวคิดที่ขัดแย้งกันโดยเนื้อแท้: การโต้แย้ง "เกมไม่ใช่เรื่องจริง" ดูเหมือนจะไม่กีดกันผู้แสดงความคิดเห็นที่โกรธเคืองจากการร้องเรียนของ Belamire เป็นการส่วนตัว

“เกมควรจะเป็นสถานที่เพื่อหลีกหนีจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง กฎเหล่านี้พร้อมตัวละครในอีกเกมหนึ่ง” ผู้วิจารณ์คนหนึ่งคร่ำครวญเถียงว่าความพยายามต่อต้านการล่วงละเมิดจะขัดขวางการหลบหนีของเขา “โดยพื้นฐานแล้ว นักสตรีนิยมต้องการให้มันเป็นอาชญากรรมสำหรับผู้ชายที่จะเข้าหาผู้หญิงที่ถนน และตอนนี้พวกเขาต้องการทำเช่นเดียวกันในโลกเสมือนจริง?” กล่าวอีก

บ่อยครั้งในความคิดเห็นเดียว มีคนตะโกนใส่ Belamire เพื่อบ่นเกี่ยวกับการคลำหา "ไม่จริง" แล้วจึงพูดถึงระบอบ Orwellian ที่กำลังจะมีขึ้นในการเล่นเกม ผู้แสดงความคิดเห็นคนหนึ่งบอกให้ Belamire ปิดเกมก่อนที่จะเปรียบเทียบแนวคิดในการติดตามผู้กระทำผิดซ้ำกับ Third Reich (มีคนสงสัยว่าทำไมเขาไม่ปิดคอมพิวเตอร์ซักพัก ถ้าเรื่องราวของเธอทำให้เขาขุ่นเคือง)