โควิดยาว คืออะไร?

โควิด-19 แสดงอาการป่วยเล็กน้อยหรือไม่แสดงอาการในผู้ป่วยส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยบางรายมีโรคร้ายแรงหรือกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน (ARDS) แม้หลังจากได้รับยาต้านไวรัสและ/หรือวัคซีนแล้วก็ตาม แม้หลังจากหายจากโรคโควิด-19 ขั้นรุนแรงแล้ว ผู้ป่วยบางรายยังรายงานอาการต่อเนื่องซึ่งเรียกรวมกันว่าโควิด-19 เป็นเวลานาน ระยะหลังโควิด-19 หรือผลที่ตามมาหลังเฉียบพลันของโควิด-19 (PASC) คำจำกัดความของ COVID ระยะยาวอาจกำหนดได้หลายวิธี เช่น การปรากฏของอาการที่คงอยู่เกินสามสัปดาห์หลังจากเริ่มมีอาการ หรือการพัฒนาของอาการที่ไม่สามารถอธิบายได้โดยการวินิจฉัยทางเลือกที่กินเวลานานกว่าสี่สัปดาห์ บาคาร่า การศึกษานี้ให้ภาพรวมของความเข้าใจในปัจจุบันของ COVID ที่ยาวนาน วารสารจุลชีววิทยา ภูมิคุ้มกันวิทยา และการศึกษาการติดเชื้อเมื่อเร็ว ๆ นี้กล่าวถึงระบาดวิทยา การวินิจฉัย พยาธิกำเนิด และการรักษาโรคโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ 2019 (โควิด-19)

ระบาดวิทยาและปัจจัยเสี่ยงของโควิด

การวิเคราะห์อภิมานของการศึกษา 50 ชิ้นประเมินความชุกของ COVID ระยะยาวทั่วโลกที่ 28 วันขึ้นไปเป็น 43% เอเชียมีความชุกสูงสุดที่ 51% รองลงมาคือยุโรปและอเมริกา การวิเคราะห์เมตาอื่นรายงานว่าผู้ป่วยมากกว่า 63% และ 71% มีอาการอย่างน้อยหนึ่งอาการหลังเกิดโควิด-19 หลังจาก 30 และ 60 วันหลังเริ่มมีอาการ/การรักษาในโรงพยาบาลตามลำดับ การศึกษาหนึ่งพบว่าความชุกของ COVID ระยะยาวในเด็กและวัยรุ่นอยู่ที่ 25.24% ในขณะที่อัตราของ COVID ระยะยาวคือ 29.19% ในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล

นอกจากนี้ ผลการศึกษาของอิตาลีเปิดเผยว่าความชุกของ COVID-19 ในบุคลากรทางการแพทย์นั้นแตกต่างกันไปตามคลื่นการระบาดของ COVID-19 การศึกษาของทหารผ่านศึกในสหรัฐอเมริการายหนึ่งระบุว่าการติดเชื้อที่ลุกลามด้วยวัคซีนมีความเสี่ยงสูงต่อผลที่ตามมาภายหลังเฉียบพลัน ซึ่งรวมถึงระบบทางเดินอาหาร หลอดเลือดหัวใจ สุขภาพจิต ระบบประสาท และความผิดปกติทางโลหิตวิทยา การศึกษาย้อนหลังอื่นระบุว่าอายุและโรคร้ายแรงเป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่จะมีอาการอย่างน้อยสามอาการในการติดตามผลหนึ่งปี คาสิโน

อาการทางคลินิกและกลไกของ COVID . ที่ยาวนาน

โควิด-19 เป็นเวลานานอาจส่งผลกระทบต่ออวัยวะหลายส่วน โดยมีงานวิจัยชิ้นหนึ่งสรุปว่าอาการทางระบบทางเดินหายใจ หลอดเลือดหัวใจ และระบบประสาทได้รับการรายงานบ่อยที่สุดในผู้รอดชีวิตจากโควิด-19 การศึกษาจำนวนมากระบุว่าความเหนื่อยล้าเป็นอาการทางระบบที่แพร่หลายที่สุด อารมณ์แปรปรวนมักพบในเด็กและผู้ใหญ่ หายใจถี่, ภาวะหายใจลำบากหลังทำกิจกรรม, หายใจลำบาก, เจ็บหน้าอก, เจ็บขณะหายใจ, ไอ และภาวะหายใจลำบาก เป็นอาการทางระบบทางเดินหายใจที่พบบ่อยของโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 อาการทางระบบประสาทที่พบบ่อย ได้แก่ ฝ้าในสมอง ความจำเสื่อม อาชา dysnomia เวียนศีรษะบ้านหมุน ปวดหัว สมาธิสั้น bradykinesia anhedonia และความปวดร้าว

การตรวจสอบหลักฐานการสังเคราะห์ต้นกำเนิดของ SARS-CoV-2

นอกจากนี้ยังมีรายงานอาการทางจิตสังคม เช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล โรคจิต โรคเครียดหลังถูกทารุณกรรม (PTSD) และความผิดปกติทางพฤติกรรม การวิเคราะห์เมตาหนึ่งครั้งสังเกตความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยโควิด 22% และ 23% ตามลำดับ การสูญเสียความจำ/การร้องเรียน การหลงลืม และความยากลำบากในการมีสมาธิและการนอนหลับก็พบได้บ่อยในการศึกษานี้เช่นกัน การศึกษาหนึ่งพบว่าระดับ interleukin 2 (IL-2) และ IL-17 สูงขึ้น รวมถึงระดับ IL-4, IL-6 และ IL-10 ที่ลดลง ในผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่มีระยะเวลายาวนานเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีผลที่ตามมา พบว่าไบโอมาร์คเกอร์หลายตัวเกี่ยวข้องกับผลที่ตามมาของระบบประสาท ซึ่งรวมถึงเอ็นไซม์แปลงแองจิโอเทนซิน 2 (ACE2), IL-17, โปรตีเอสทรานส์เมมเบรน 2 ( TMPRSS2 ), โซนูลิน และอินเตอร์เฟอรอน (IFN)-γ

กลไกที่ชัดเจนของ COVID ที่ยาวนานยังคงมีการกำหนดไว้ไม่ดีเนื่องจากความแปลกใหม่ อย่างไรก็ตาม มีการสร้างทฤษฎีกลไกหลายอย่าง ซึ่งรวมถึงความเสียหายต่ออวัยวะที่แสดงออก ACE2 โดย SARS-CoV-2 การอักเสบเนื่องจากการแก้ไขที่เก็บไวรัสหลังการติดเชื้อ การตอบสนองของโฮสต์ เช่น การผลิตไซโตไคน์มากเกินไป ภูมิคุ้มกันอัตโนมัติ และ การแก้ไขการอักเสบที่ล่าช้าซึ่งส่งผลต่อสภาพแวดล้อมของอวัยวะภายในและอื่น ๆ

วัคซีน การวินิจฉัย และการรักษาที่เป็นไปได้

การศึกษาแบบควบคุมกรณีศึกษาในอนาคตฉบับหนึ่งรายงานว่า บุคคลมีโอกาสน้อยที่จะรายงานอาการเรื้อรังหลังจากได้รับวัคซีนป้องกันโควิด-19 ครั้งที่ 2 เมื่อเทียบกับบุคคลที่ไม่ได้รับวัคซีน การศึกษาตามกลุ่มประชากรตามการสังเกตของอิตาลีพบว่าการฉีดวัคซีน BNT162b2 มีความเกี่ยวข้องกับความชุกของโรคโควิด-19 ระยะยาวที่ลดลง ซึ่งลดลงตามจำนวนโดสวัคซีนที่ได้รับ

เกณฑ์การวินิจฉัยที่เหมาะสมสำหรับโรคโควิด-19 เป็นเวลานานนั้นยังไม่ชัดเจน เนื่องจากอาการดังกล่าวอาจปรากฏขึ้นพร้อมกับอาการที่ไม่เฉพาะเจาะจงและเกี่ยวข้องกับระบบอวัยวะหลายระบบ อย่างไรก็ตาม การวินิจฉัยควรได้รับคำแนะนำจากประวัติ การตรวจร่างกาย และอาการทางคลินิกของผู้ป่วย สถานะการทำงานและคุณภาพชีวิตสามารถประเมินได้โดยใช้มาตราส่วนสถานะการทำงานหลังโควิด-19 และระบบข้อมูลการวัดผลลัพธ์ที่ผู้ป่วยรายงาน

การประเมินความรู้ความเข้าใจในมอนทรีออล, เข็มทิศ 31, การตรวจสอบสถานะทางจิตเล็กๆ และรายการระบบพฤติกรรมทางระบบประสาท อาจใช้เพื่อประเมินสภาวะทางระบบประสาท การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ การตรวจหัวใจและหลอดเลือด การทดสอบการทำงานของปอด หรือการถ่ายภาพรังสีทรวงอกอาจเป็นประโยชน์สำหรับปัญหาใหม่ๆ เกี่ยวกับหัวใจหรือระบบทางเดินหายใจ หมายจับการจัดการ COVID ที่ยาวนานกระตุ้นให้มีการประเมินแบบสหสาขาวิชาชีพที่เน้นการจัดการอาการเฉพาะและสนับสนุนการฟื้นฟูสมรรถภาพ การบำบัดด้วยออกซิเจน Hyperbaric (HBOT) เป็นวิธีการรักษาที่มีศักยภาพ

ขณะนี้มีการทดลองหลายฉบับที่กำลังศึกษาผลของการทำกายภาพบำบัด การฟื้นฟูสมรรถภาพร่างกาย การฟื้นฟูระบบประสาท และการแทรกแซงทางปัญญา การศึกษาเหล่านี้อาจให้หลักฐานที่แน่ชัดมากขึ้นในอนาคต

สรุปข้อสังเกตจำนวนผู้ติดเชื้อโควิด-19 เป็นเวลานานอาจเพิ่มขึ้น เนื่องจากจำนวนผู้ป่วยโควิด-19 ทั่วโลกยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากข้อมูลที่มีอยู่ในปัจจุบัน ผู้ป่วยโควิด-19 ทุกคนสามารถเกิดโรคโควิด-19 ในระยะยาวได้ แม้ว่าผู้ป่วยโรคร้ายแรงจะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ โควิด-19 เป็นเวลานานอาจแสดงอาการทางคลินิกที่แตกต่างกัน โดยการฉีดวัคซีนอาจเป็นวิธีเดียวที่จะหลีกเลี่ยงโควิดระยะยาวได้ จำเป็นต้องมีการศึกษาในอนาคตโดยใช้เกณฑ์การวินิจฉัยและคำจำกัดความที่กำหนดไว้เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกมากขึ้นเกี่ยวกับโควิดในระยะยาว